Zonder mijn cliëntondersteuner zat ik nog steeds binnen. Of was ik opgenomen

Carola is 43 jaar. Ze heeft fibromyalgie (reuma in de weke delen) en is chronisch vermoeid. Door haar ziekte heeft ze veel pijn. Via vrienden kwam ze bij MEE West-Brabant terecht. Carola ‘Ik heb lang niet kunnen accepteren dat ik ziek was en dat mijn lichaam faalde. Toen ik steeds zieker werd, kreeg ik een hele zware depressie. Ik wilde nog zoveel doen, maar dat kon niet meer. Ik had hulp nodig.’

Van scootmobiel naar bewustwording

‘Aanvankelijk vroeg ik Lisette, mijn cliëntondersteuner bij MEE, of ze mij kon helpen met de aanvraag voor een scootmobiel. Door mijn depressie zat ik veel binnen. Mensen om mij heen zeiden: ‘Je moet weer onder de mensen komen, je moet er op uit.’ En omdat ik moeilijk loop, dacht ik dat een scootmobiel de oplossing was. Maar Lisette van MEE signaleerde direct dat mijn vraag om hulpmiddelen een schreeuw was om andere hulp. Zij had in de gaten dat ik veel depressiever was vanwege mijn ziekte dan dat ik liet zien. En zij stelde de juiste vragen om achter de kern te komen.’

Echte thema’s zichtbaar

Lisette: door het stellen van die vragen werden de echte thema’s zichtbaar, zoals acceptatie van de ziekte, pijn en laag energieniveau. Ik stelde voor om een plan te maken en een netwerkbijeenkomst te organiseren. Daarin komen mensen uit de naaste omgeving van Carola bij elkaar. Zoals zij zelf omschrijft: ‘Mensen die ik vertrouw, waar ik me veilig voel. Waar ik hulp aan kan vragen.’

Mijn onzekerheid, frustratie en boosheid maakte plaats voor meer zelfvertrouwen.

.Netwerkversterking

Tijdens deze bijeenkomst gaven de mensen uit Carola’s netwerk haar adviezen en handvatten. Lisette: ‘Ik werk nu al een aantal jaren vanuit de visie en werkwijze van Sociale Netwerk Versterking. Je kijkt dan vanuit allerlei manieren naar de situatie van de cliënt. Door deze aanpak komt de essentie van het probleem snel boven tafel.

Carola: ‘De beperkingen die mijn ziekte met zich meebrengt, vond ik moeilijk te accepteren. Dankzij deze netwerkbijeenkomst durf ik nu zonder schuldgevoel iets af te zeggen wanneer ik veel pijn ervaar of dat ik er te weinig energie voor heb. Dat mijn netwerk daar alle begrip voor heeft, geeft me een gevoel van veiligheid en kracht. Mijn onzekerheid, frustratie en boosheid maakten plaats voor meer zelfvertrouwen.’

Stap voor stap sterker

Lisette: ‘Wat mij het meeste opviel, is hoe snel Carola de draad oppakte na elk gesprek. Ieder gesprek bracht iets teweeg bij haar en stap voor stap groeide ze. Ze kreeg weer geloof in haar zelf.

Carola: Dat klopt, ik durf weer meer. Dat geeft me lucht, samen met het gevoel dat ik er niet meer alleen voor sta. Lisette heeft heel veel voor mij betekend. Zij heeft mijn netwerk vergroot en de deur weer opengezet naar buiten.

De namen in dit verhaal zijn fictief.